استایرن، همچنین به عنوان ethenylbenzene، vinylbenzene و phenylethene شناخته می شود، یک ترکیب آلي با فرمول شيميايي C۶H۵CH = CH۲ است. اين مشتق از بنزن مايع روغني بي رنگ است که به راحتي تبخير شده و داراي بوي شيرين، اگر چه در غلظت بالا بوي لذت بخش کمتري دارد. استايرن ماده اوليه پلي استايرن و چند کوپليمرهاي است.
تاریخچه
استایرن برای styrax balsam، رزین صمغ درختان Liquidambar از خانواده گیاه Hamamelidaceae نامیده مي شود. استايرن به طور طبيعي در مقادير کوچک در برخي از گياهان و غذاهاي (دارچين، دانه هاي قهوه، و بادام زميني)وجود دارد، و نيز در قطران زغال سنگ يافت مي شود. در قرن نوزدهم، استايرن به روش تقطير از درخت گل حنا storax طبيعي جدا شد. تولید استایرن های هیدروژن زدایي از اتيل بنزن در ۱۹۳۰s شروع شده است.
حضور گروه وینیل اجازه می دهد تا استایرن پلیمريزه شود. محصولات تجاري قابل توجهي شامل پلي استايرن، ABS، استايرن-بوتادين (SBR) لاستيک، لاتکس استايرن-بوتادين، SIS (استايرن ايزوپرن، استايرن)، S-EB-S (استايرن اتيلن / بوتيلن ترافالات استايرن)، استايرن divinylbenzene (S -DVB)، استايرن اکريلونيتريل رزين (SAN) و پلي استر غير اشباع رزين مورد استفاده در و ترکيبات ترموست دارد. اين مواد در لاستيک، پلاستيك، عايق، پشم شيشه، لوله ها، خودرو و قطعات قايق، ظروف غذا، و حمايت فرش استفاده مي شود.
محصول
استایرن به مقدار صنعتی از اتیل بنزن تولید می شود، که به نوبه خود در يک مقياس بزرگ توسط الکيلاسيون بنزن با اتيلن توليد مي شود.
هیدروژن زدای اتیل بنزن
استایرن اغلب توسط هیدروژن زدایی کاتالیزوري از اتيل بنزن توليد مي شود. اتيل بنزن در فاز گاز را با ۱۰-۱۵ برابر حجم خود در بخار درجه حرارت (Super Heat) بالا مخلوط و با عبور از بستر کاتاليست جامد با پايه اکسيد آهن (III) پوشيده شده با درصد هاي مختلف اکسيد پتاسيم و يا کربنات پتاسيم هيدروژن زدايي اتيل بنزن انجام مي شود.